Pokrajine

Okrutna presuda protiv Dušanke Tripković koja je imala status raseljene osobe

Pretnja deložacijom iz obnovljenih 35 kvadrata

Pošto Dušanka Tripković nema novca da plati najamninu i sudske troškove vlasniku kuće u kojoj je bila smeštena od 1994. do 2003. godine, preti joj ovrha nad vlastitom obnovljenom kućom i opasnost da po drugi put ostane bez krova nad glavom

Uprkos činjenici da je Dušanka Tripković iz Borova naselja tokom rata i posle mirne reintegracije bila u statusu raseljene osobe te je kao i mnogi drugi stradalnici živela u tuđoj kući jer je njena bila potpuno srušena, sud je odlučio da vlasniku koji je pokrenuo tužbu mora platiti 54.000 kuna na ime naknade za korištenje kuće i još 15.000 kuna parničnih troškova.

S obzirom na to da ne može platiti odštetu, ovoj 73-godišnjoj Vukovarki sada preti ovrha nad vlastitom kućom i opasnost da po drugi put ostane bez krova nad glavom. Spasiti je može samo Ustavni sud, kome se ova nesrećna žena, uz pravnu pomoć Zajedničkog veća opština, obratila još pre dve godine, uverena da je žrtva diskriminacije na nacionalnoj osnovi. Otkako su je početkom marta posetili iz suda kako bi popisali imovinu koju poseduje, Dušanka od noćnih mora gotovo i ne spava, a dane provodi u stalnom strahu da će završiti na ulici.

Kriva za devastaciju?

– Meni je tada pozlilo i uveli su me unutra. Samo znam da je taj momak rekao da će kuća ići u prodaju, ali da to neće biti baš tako brzo. Sva drhćem kad naiđe neki auto ili motor, sve mislim došli su da me isteraju… – započinje svoju tužnu priču, isprekidanu plačem.

Poput većine Srba iz Vukovara, Dušanka i njen sada već pokojni suprug Gojko morali su u leto 1991. godine napustiti Vukovar i spašavajući žive glave ostaviti sve što su tokom života stekli. Gojko je bio na rukovodećem mestu u Nami u Vukovaru, Dušanka je radila u Kombinatu Borovo, a dece, nažalost, nisu imali, tako da su zarađeno ulagali u kuću. Od nekadašnje prekrasno nameštene kuće i uređene okućnice, po povratku u Vukovar iz izbeglištva u Srbiji zatekli su opljačkanu i spaljenu ruševinu. Kako nisu imali gde da žive, Tripkovići su od tadašnjih krajinskih vlasti dobili drugi objekat na korištenje. Bila je to napuštena kuća u susednoj ulici koja je koliko-toliko bila uslovna za život.

Nakon što joj je suprug umro 1994, a sama nije mogla obnavljati svoju kuću, Dušanka je u tuđoj dočekala mirnu reintegraciju. Svesna da tu ipak ne može ostati, zatražila je od države obnovu svog razrušenog doma. Čitav postupak se protegao na nekoliko godina, za vreme kojih je naša sagovornica i dalje živela u tuđoj kući, iako je njen vlasnik insistirao da se iseli te pokrenuo sudski spor.

Konačno je 2003. godine prešla u novoizgrađenih 35 kvadrata, jer joj je svega toliko po zakonu pripalo. Iako je to bilo daleko od onoga što je pre rata imala, Dušanka se s tim pomirila. A onda su počele nevolje. Iz Opštinskog suda u Vukovaru obavestili su je da je vlasnik kuće pokrenuo sudski postupak kojim od nje traži da mu plati stanarinu u visini od 100 eura mesečno za sve vreme boravka u njegovoj kući jer se, kako je naveo u tužbi, uselila bez njegovog odobrenja i protivpravno. Još je zahtevao i da mu nadoknadi štetu za devastiranu kuću, iako Dušanka nije imala nikakve veze s oštećenjima prouzrokovanim ratnim dejstvima. Tokom postupka je provedeno i građevinsko veštačenje kojim je utvrđeno da je visina traženog mesečnog najma primerena.

Ipak, tužba je na ovom sudu odbačena uz obrazloženje da je zahtev tužioca neosnovan jer je Dušanka bila u statusu raseljene osobe. Mnogi su stradalnici za vreme rata silom prilika živeli u tuđim kućama, ali nikome nisu morali da plaćaju stanarinu, što je obrazloženo i verodostojnim tumačenjem Zastupničkog doma Hrvatskog državnog sabora Zakona o statusu prognanika i izbeglica, čl. 14, prema kome su ove kategorije bile pošteni posednici. Takvi korisnici su u ratnim okolnostima, prema tumačenju, doprineli očuvanju vlasnikove imovine i zbog toga nisu bili u obavezi da plaćaju najamninu. No to se, sudeći po daljnjem toku ovog procesa i konačnoj presudi, nije odnosilo i na Dušanku.

Nakon žalbe tužioca, Županijski sud “zbog bitnih povreda u parničnom postupku” slučaj vraća na ponovno odlučivanje. U ponovljenom postupku, četiri godine kasnije prvostepeni sud donosi potpuno suprotnu odluku.

“Sud zaključuje da tužilac osnovano potražuje naknadu za korištenje svoje kuće od strane tužene, bez obzira na to što je ona imala status raseljene osobe i kao takva se smatra poštenim posednikom predmetne kuće”, navodi sud.

Sudski ping-pong

Slede nova žalba, ovog puta s Dušankine strane, i nova presuda drugostepenog suda, koja na njenu nesreću postaje i pravomoćna, uz “male” ispravke.

“Pogrešno je sud prvog stepena u obrazloženju naveo da je tužena sa statusom raseljene osobe bila pošteni posednik predmetne kuće”, ispravili su iz Županijskog suda svoje kolege u Opštinskom sudu. Po njihovom tumačenju, pošteni posednici su mogli biti prognanici, povratnici ili izbeglice, a šta su u čitavoj priči bile raseljene osobe, nisu objasnili. U presudi još navode da Dušanka nije bila pošteni zakoniti i istinski posednik jer nije imala valjanu pravnu osnovu za korištenje kuće. Ona od krajinskih vlasti se ne računa.

Nakon što je presuda postala pravomoćna, a Dušanka nije imala novca da plati traženi iznos, vlasnik je pokrenuo ovršni postupak, a Opštinski sud Vukovar pre dve godine dopustio i zabilježbu ovrhe nad njenom kućom. Nedavnim izlaskom službenika na lice mesta sud je doneo i rešenje kojim je utvrđeno stanje kuće i okućnice, na osnovu čega će procenu vrednosti nekretnine izvršiti Porezna uprava Vukovar. I tu je, što se pravosuđa tiče, kraj priče, a Dušankina agonija tek počinje.

– Gde da odem ovako bolesna i nemoćna, kome da se obratim? Čekam, a ne znam šta čekam… E, moj sinko, kad pogledam u šta sam život utrošila, a nemam gde da živim. Zar čovek može biti takav nečovek i isterati me na ulicu? – zajecala je nesrećna žena.

Ustavna tužba zbog diskriminacije

Odbor za ljudska prava Zajedničkog veća opština uputio je ustavnu tužbu smatrajući da je reč o primeru diskriminacije bez presedana u sudskom postupku, jer je jasno da je Dušanka Tripković kao pripadnica srpske nacionalne manjine ostala da živi u Vukovaru koji u to vreme nije bio u ustavno-pravnom poretku Hrvatske i da zbog toga nije mogla dobiti akt nadležnog upravnog tela o korištenju kuće, o kome govori Županijski sud u Vukovaru. “Kao pripadnica nacionalne manjine Dušanka Tripković je stavljena u nepovoljniji položaj u odnosu na druge građane koji su prognani iz područja Podunavlja i koji su se takođe nalazili u tuđim kućama, što predstavlja diskriminaciju”, navodi se u ustavnoj tužbi.

Od tada je prošlo gotovo dve godine. Uprkos požurnicama, iz Ustavnog suda odgovora još nema, a očajnoj Dušanki svakog dana preti opasnost da u osmoj deceniji života postane beskućnica.

Dragana Bošnjak

Upravnik Narodne biblioteke Srbije u Zagrebu

Nastavak kulturne saradnje

Čitav niz godina NBS donira knjige biblioteci koja deluje u okviru “Prosvjete” i cilj nam je da povećamo obim i kvalitet knjiga, rekao je upravnik NBS-a Dejan Ristić

Nakon dužeg vremena došlo je do posjete predstavnika Narodne biblioteke Srbije institucijama kulture i nauke Hrvatske te institucijama i organizacijama Srba u Hrvatskoj, ocijenio je upravnik NBS-a Dejan Ristić na kraju dvodnevne posjete Zagrebu, kojom se prilikom delegacija s njim na čelu srela s predstavnicima srpskih kulturnih institucija.

Potpisan je protokol o saradnji NBS-a i Nacionalne i sveučilišne knjižnice (NSK). Slijedio je sastanak s predstavnicima knjižnice Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti. Nakon susreta s mitropolitom zagrebačko-ljubljanskim i cele Italije Jovanom, delegacija NBS-a srela se s predstavnicima SKD-a “Prosvjeta”.

– Verujemo da će nakon ove posete prisustvo srpske kulture u Hrvatskoj biti organizovanije, plodotvornije i uspešnije i da će dati značajan doprinos kulturnoj saradnji dve zemlje – rekao je Ristić. Naglasio je da će se intenzivirati suradnja sa srpskim organizacijama u Hrvatskoj.

– Čitav niz godina NBS donira knjige biblioteci koja deluje u okviru “Prosvjete” i cilj nam je da povećamo obim i kvalitet knjiga i periodike koje stižu u biblioteku i na Filozofski fakultet. Kroz naše programe iz oblasti kulture koje realizujemo u NBS-u faktički ćemo omogućiti našim stvaraocima s područja Hrvatske da promovišu svoje stvaralaštvo u NBS-u, ali i da omogućimo stvaraocima sa teritorija Srbije da svoje stvaralaštvo promovišu u hrvatskoj kulturnoj saradnji – rekao je Dejan Ristić.

N. J.

U Mogoriću kraj Gospića obnovljen spomenik Stevanu Korici Loli

Vraćena bista narodnog heroja

Bista je izrađena u Beogradu, a njenu izradu financirao je rođak Stevana Korice, Jovan Radaković, penzionirani diplomat SFRJ rodom iz Mogorića

U godinama kada Hrvatska živi s činjenicom o 3.000 spomen-obilježja antifašističkoj borbi i žrtvama okupatorsko-ustaškog terora uništenih početkom 1990-ih, svaka je vijest o obnovi tih spomenika dobrodošla.

U Mogoriću kraj Gospića 22. maja, na Sv. Nikolu ljetnog, što je slava tog sela, ispred doma kulture otkrivena je bista narodnom heroju Stevanu Korici Loli. Bista je bila postavljena 50-ih godina prošlog vijeka, ali je devastirana u ratu 90-ih.

Bista je izrađena u Beogradu, a njenu izradu financirao je Koričin rođak Jovan Radaković, penzionirani diplomat SFRJ rodom iz Mogorića, uz podršku bivših boraca koji kao i Radaković žive u Beogradu. Prisutnima, kojih je bilo stotinjak, obratio se Mile Maljković, pukovnik u penziji, također porijeklom iz Mogorića.

N. J.

Ambasador Rusije Robert Markarjan u Belom Manastiru

Izlazak na rusko tržište

Ambasador se sastao s vodećim ljudima Belog Manastira i gospodarstvenicima koji imaju ambicija oprobati se na ogromnom ruskom tržištu

U organizaciji Grada Belog Manastira i udruženja Baranjsko-ruskog društva prijateljstva u dvodnevnoj poseti Belom Manastiru bio je ambasador Ruske Federacije Robert Markarjan. Otvorio je izložbu fotografija “Savremena Rusija” i održao tribinu “Dvadeset godina hrvatsko-ruskih odnosa”.

Drugi dan posete ambasador je proveo u gradskoj upravi na sastanku s vodećim ljudima grada i gospodarstvenicima koji imaju ambicija oprobati se na ogromnom ruskom tržištu. Imajući u vidu ogroman potencijal ruskog tržišta, prava je šteta da se tek nekolicina poduzetnika odazvala pozivu na sastanak. Nakon što su ruskom ambasadoru svoje mogućnosti prezentirali predstavnici Belja, Tehno-filtera, Vojteka d.o.o., Lumara, Matice i Projekt gradnje, Markarjan je rekao kako će sve aktivnosti, predloge i želje baranjskih poduzetnika preneti ruskim ekonomskim savetnicima te da će, u slučaju potrebe, zamoliti za organizaciju još jednog sastanka.

Ruski ambasador je posetio i belomanastirsku poslovnu zonu. Pisma namere baranjskih poduzetnika, koja će biti spojena u katalog adresiran na ambasadu Ruske Federacije u Zagrebu, tek su prvi korak na dugom i mukotrpnom putu osvajanja drugih tržišta.

Zoran Popović

Folklorna svečanost u Bijelom Brdu

Godišnji koncert “Zmaja”

Trinaesti godišnji koncert SKUD-a “Jovan Jovanović Zmaj” Bijelo Brdo održan je 16 aprila. Na koncertu su učestvovali odrasli, omladinski i dva dječja ansambla, vokalne solistkinje Nikolina Nešić, Valentina Dmitrović i Aleksandra Novaković, zdravičar Slobodan Nešić, recitator Duško Popadić i Strahinja Mamlić s harmonikom.

Folklorne ansamble su uvježbali koreograf Ljubiša Bukvić, umjetnički rukovodilac i asistenti Branislav Vujić, Vesna Vujić, Duško Popadić i Bojana Nešić, a pratio ih je orkestar u sastavu Nikola Dimić, Nikola Popović, Milivoje Trbović i Zlatko Dragosavljević. Program su vodile Jelena Narančić, Teodora Narančić i Nevena Nešić.

Izvedene su koreografije: Igre iz Baranje, Igre iz zapadne Slavonije, Ružo savijanke, Hajd povedi veselo, Dječje igre, Igre iz Bačke i Igre iz doline Nišave. Program je pratilo oko 300 gledalaca. Predsjednik društva Tihomir Sekeruš zahvalio se na prikupljenom prilogu te Opštini Erdut i komunalnom poduzeću na sufinanciranju programa.

R. I.

Odgođena baranjska biciklijada

U 649. broju “Novosti” najavili smo petu baranjsku učeničku biciklijadu pod nazivom “Baranja 2012.” i uputili poziv učenicima i ostalim ljubiteljima biciklizma da joj se pridruže. Kako se približavao dan održavanja biciklijade (subota, 2. jun), tako su organizatori bili sve smrknutiji nepovoljnim vremenskim prognozama, koje su govorile o višednevnim kišnim danima i svakodnevnim lokalnim pljuskovima. Zato su, ne želeći djecu nepotrebno izlagati vremenskim nepogodama, biciklijadu odgodili za kraj ljeta i zakazali za 8. septembar 2012. godine, za subotu na kraju prve sedmice nove školske godine.

J. N.

Vukovarske plesačice svetske šampionke

Talambasima osvojile Engleze

Sa Svetskog šampionata modernog, sportskog, baletskog i etno-plesa, koji je od 23. do 27. maja održan u Velikoj Britaniji, članice “Venere” ponele su pehar za osvojeno prvo mesto u kategoriji modernog etno-plesa

Svojoj bogatoj kolekciji osvojenih nagrada, Plesna grupa “Venera” iz Borova naselja pridružila je još jednu. Sa Svetskog šampionata modernog, sportskog, baletskog i etno-plesa, koji je od 23. do 27. maja održan u Velikoj Britaniji, članice “Venere” ponele su pehar za osvojeno prvo mesto u kategoriji modernog etno-plesa i tako još jednom potvrdile kvalitet i nagrade koje su ovog proleća osvojile na sličnim festivalima u Sarajevu i Kanjiži. Ovaj engleski se već deset godina održava u Istburnu, gradu na jugu Velike Britanije, 60-ak kilometara udaljenom od Londona, odakle su se “Venere” vratile prepune lepih utisaka.

Ispred Radničkog doma u Borovu naselju, roditelji i druge plesačice iz grupe dočekali su ih s buketima cveća i šampanjcem.

– Ovo je stvarno bio velik doživljaj za nas. Toliko plesača na jednom mestu u životu nismo videle, iako smo bile u San Marinu, Veneciji i na mnogim takmičenjima, ali ovo je nešto zaista posebno. Put je dugačak i naporan, uložile smo puno truda i rada, ali isplatilo se. Mislim da Vukovar može biti ponosan na nas – ispričala nam je voditeljka grupe Jovanka Nekić-Čučković.

Deset plesačica koje su predstavljale Plesnu grupu “Venera”, ali i čitavu Hrvatsku, jer je odlazak organizovan preko IDF-a odnosno Međunarodne plesne federacije, dugo će pamtiti ovo takmičenje.

– Utisci se još nisu smirili, trebaće nam sigurno još par dana. Bio je to najbolji nastup, najbolji provod i najveći uspeh dosad – kaže 17-godišnja Jelena Berić iz Bršadina.

– Bilo je super, oduševljene smo i nagradom i drugim takmičarima s kojima je druženje bilo nezaboravno, posebno s takmičarkama iz Pule koje su takođe učestvovale na festivalu. Boravak u Engleskoj iskoristile smo da razgledamo London i jako nam se sve dopalo – dodaje 13-godišnja Borovčanka Jasna Blitva.

Festival u Istburnu okupio je više od dve hiljade učesnika iz 27 zemalja sveta. Članice “Venere” zaigrale su koreografiju uz muzičku numeru “Cepaj” Sanje Ilića i Balkanike.

– Publika je ostala bez daha, a čak nam je aplaudirao i žiri koji bio dosta ozbiljan i škrt u aplauzima i osmehu. Mislim da je to nešto što dosad nisu imali priliku da vide i da su ih oduševili talambasi s kojima su “Venere” izašle na scenu – kaže Jovanka Nekić-Čučković.

Zahvalila je Vupiku, Slavonsko-baranjskom sindikatu, Gradu Vukovaru i Zajedničkom veću opština koji su ovo putovanje finansijski pomogli.

D. Bošnjak

Tradicijski sajam i takmičenje u Vrginmostu

Žganjci bez granica

Po ocjeni žirija, najbolja u spravljanju žganaca bila je Ženska grupa Vojnić, dok je publika kao najbolja ocijenila jela ekipe EkoSense iz Blatuše

Više stotina ljudi okupilo se na dva događaja u Vrginmostu, na Sajmu tradicijskih proizvoda i usluga i takmičenju “Žganjci bez granica”, na kome su stručni žiri i publika birali najbolje žgance, odnosno jela od kukuruznog brašna. Oba događaja na tamošnjoj tržnici i u Ruralno-turističkom informativnom centru organizirao je Centar za civilne inicijative (CCI), čija je predsjednica Mirela Despotović zadovoljna odzivom izlagača i takmičara, kao i pozitivnim utiscima posjetilaca.

– Na sajmu je bilo 26 izlagača iz Sisačko-moslavačke, Karlovačke i Krapinsko-zagorske županije, kao i s područja BiH, a nuđeni su suveniri od keramike, drveta i čipke, sir, domaći kukuruzni kruh, kolači, voće, sadnice, slike na staklu i nakit – rekla je Mirela Despotović.

U izradi jela od kukuruznog brašna okušalo se desetero takmičara, osam udruženja, jedna zadruga i jedno obiteljsko poljoprivredno gospodarstvo. Kuhani po starim receptima s brašnom mljevenim u vodenici, žganci servirani s kiselim mlijekom, srnećim gulašom, čvarcima ili medom i mlijekom izazvali su navalu publike.

– Po ocjeni žirija, najbolja je bila Ženska grupa Vojnić, dok su po ocjeni publike, odnosno 200 ljudi koji su kupili bonove za kušanje jela, najbolja bila jela koja je pripremila ekipa EkoSense iz Blatuše – kaže Mirela Despotović.

Svatko od posjetilaca mogao je kupiti bonove za kušanje jela, za deset kuna moglo ih se kušati četiri, a za 20 svih deset. Osim toga, organizirana je i tombola čiji je prihod namijenjen kupovini magarca za domaćinstvo Rade Dragića iz Slavskog Polja.

– Radi se o programu prekogranične suradnje, odnosno o razvoju domaćeg turizma. To domaćinstvo u svom malom zoološkom vrtu ima više životinja, a sada nastoji nabaviti magarca koji košta 3.000 kuna, a koji bi također bio atrakcija za goste – ističe predsjednica CCI-ja.

Nenad Jovanović

17. Evropska smotra srpskog folklora dijaspore i Srba u regionu

Uspeh folkloraša iz Vukovara i Vere

Ansambl narodnih igara SKD-a “Prosvjeta” iz Vukovara osvojio je četvrto mesto, dok je KUD “Ljubomir Ratić Bubo” iz Vere zauzeo 17. mesto

Na 17. Evropskoj smotri srpskog folklora dijaspore i Srba u regionu, koja je održana 26. i 27. maja u Čačku, Ansambl narodnih igara SKD-a “Prosvjeta” iz Vukovara osvojio je četvrto mesto, zlatnu plaketu i specijalnu nagradu za najbolju rekonstrukciju kostima vukovarskog kraja. Pored “Prosvjetinog” ansambla, u takmičarskom delu programa učestvovalo je i Kulturno-umetničko društvo “Ljubomir Ratić Bubo” iz Vere, koje je zauzelo 17. mesto i dobilo bronzanu plaketu.

Na sceni čačanskog Doma kulture svoja umeća u izvođenju srpskih narodnih igara, pesama i melodija predstavio je 41 ansambl iz deset evropskih zemalja. Hrvatsku je pored dva ansambla koja su se takmičila, predstavljalo još i Srpsko kulturno-umetničko društvo “Zmaj Jovan Jovanović” iz Bijelog Brda koje je nastupilo u revijalnom delu programa.

Prema oceni peteročlanog žirija, pobednik ovogodišnje smotre je treći put zaredom KUD Brdo iz Kranja u Sloveniji. Osvajanjem četvrtog mesta, Ansambl narodnih igara iz Vukovara ponovio je prošlogodišnji rezultat iz Beograda, a svojim su plasmanom zadovoljni i folkloraši iz Vere.

– Izuzetno smo zadovoljni jer smo se našli među 24 najbolja srpska ansambla u Evropi. Trudićemo se i da se popravimo dogodine u Nišu – kaže Branko Kostić, predsednik KUD-a “Ljubomir Ratić Bubo”, koji se predstavio svadbenim običajima iz Vranjskog polja.

Kostić je čestitao članovima “Prosvjetinog” ansambla iz Vukovara na zlatnoj plaketi, ocenivši da je reč o reprezentativnom ansamblu kome to mesto i pripada. Pohvale folklornim ansamblima iz Hrvatske uputili su i organizatori.

D. B.

Multikulturna manifestacija Gradskog muzeja Vukovar

Zajedničko vukovarsko nebo

Pripremili smo tradicionalni slavski ručak, želeći da pokažemo kako se slavi krsna slava, rekao je predsednik vukovarskog VSNM-a Đorđe Macut

Na manifestaciji “Nebo nad Vukovarom”, koju je poslednjeg vikenda u maju organizovao Gradski muzej Vukovar, učestvovao je i VSNM Grada Vukovara. Ovogodišnjom manifestacijom vukovarski je muzej obeležio završetak obnove kompleksa dvorca Elc, koji će do kraja godine imati stalni postav. Tom prilikom je otvorena izložba plakata dosadašnjih 13 manifestacija, promovisana internetska stranica muzeja i upriličen program pod nazivom “Vukovarski sto – zajedništvo u raznolikosti” kao sajam tradicionalnih jela koji promoviše višenacionalni i multikulturalni grad. Srpska zajednica na ovoj manifestaciji učestvuje treći put.

– Ove smo godine odlučili da se predstavimo na jedan drugačiji način, tako što smo pripremili tradicionalni slavski ručak, želeći da pokažemo kako se slavi krsna slava – kazao nam je Đorđe Macut, predsednik vukovarskog VSNM-a.

Uz upaljenu slavsku sveću, na trpezi su se našla tradicionalna jela. Pored brojnih posetilaca koji su bili oduševljeni raznovrsnim delicijama, štandove su u pratnji direktorice Muzeja Ruže Marić obišli gradonačelnik Vukovara Željko Sabo i istarski župan Ivan Jakovčić, koji je tog dana bio u službenoj poseti Vukovaru. Direktorica Muzeja zadovoljna je odazivom posetilaca i udruženja koja su se predstavila.

– Negujemo zajedništvo i tražimo puteve kako nakon ratnih dešavanja pronaći one mogućnosti koje trebaju biti temelj da bi naši mladi imali potrebu i želju da ostanu u našem Vukovaru – istakla je Ruža Marić.

D. Bošnjak

Višenacionalna slikarsko-pjesnička manifestacija

“Most ljubavi” u Osijeku

U prostorijama osječkog pododbora SKD-a “Prosvjeta” u Donjem gradu, pred četrdesetak posjetilaca, održana je slikarsko-pjesnička manifestacija “Most ljubavi”, koju je organizovao pjesnik Milenko Vasiljević – Čiko s ciljem da se “Prosvjeta” kao srpska manjinska organizacija otvori prema većinskom narodu.

Tom prilikom otvorena je izložba slika Viktora Štrpca, rođenog u Benkovcu, koji živi i stvara u Osijeku. Završio je školu za primijenjenu umjetnost u Splitu te dosad izlagao na dvadesetak grupnih i sedam samostalnih izložbi.

Na izložbi u osječkoj “Prosvjeti”, koja će biti otvorena do 20. juna, izložio je 22 ulja na platnu nastala u posljednje vrijeme uglavnom sa slavonsko-baranjskim motivima i mrtvim prirodama. Već prvog dana uspio je prodati tri slike.

U poetskom dijelu manifestacije nastupila su pjesnici iz Društva pjesnika “Antun Ivanošić” Osijek Zorislav Vidaković i Zdravka Pireli. Tina Matoković, učenica trećeg razreda osnovne škole iz Valpova, čitala je pjesme iz čitanke.

Prema riječima Milenka Vasiljevića, manifestacija je potpuno uspjela, što se vidi iz pozitivnih reakcija i umjetnika i publike, pa bi to trebao biti putokaz u daljem radu osječkom pododboru SKD-a “Prosvjete”. Dobre međunacionalne vibracije nikome ne mogu štetiti.

J. Nedić

Stogodnjak (114)

8. 6. – 15. 6. 1912: bečki i peštanski listovi javljaju da su nepoznate osobe, njih pet ili šest, pokušale izvesti napad na barutanu u Zemunu. Naoružani napadači pucali su na stražare, a kad su oni vatru uzvratili, neznanci su se razbježali. U početku se posumnjalo da se iza svega krije grupa neodgovornih i pijanih lovaca koji su se te noći motali oko barutane. Poslije se pojavio neki Jovan Miletić, koji je zemunsku policiju pismom obavijestio da su napadači iz Beograda i da su se, specijalno za tu priliku, nekoliko mjeseci ranije preselili u Zemun kako bi bili manje sumnjivi. Nakon toga se javila i neka žena i istražnim organima ispričala da su kod nje stanovala dvojica mladića s prezimenom Arnautović i da su unaprijed platili iznajmljeni stan. “Uoči samog napada posjetila su ih tri srpska oficira i nešto se dogovarali, a poslije napada više ih nisam vidjela”, rekla je još ta žena. Na kraju se ispostavilo da su obje priče izmišljene, a da ih je u svojoj glavi smislio sam Miletić koji je bio pacijent zemunske psihijatrije. Pucnjava se doista dogodila, ali nije utvrđeno pod kojim okolnostima, pa su novine na kraju zaključile da je vjerojatno riječ o namjernom insceniranju oružanog incidenta.

* Zagrebački “Privrednik” objavljuje u novinama ovaj oglas: “U manjim mestima, gde je kućni život i sve u najboljem skladu i napredno, gde nema u kući muške čeljadi (pomoćnika i šegrta), preporučuje ‘Privrednik’ odabrane, odlične devojčice kao šegrte za dućan. Te devojčice rade uz gospođu i u dućanu, i u kući, i u kuhinji, i u bašti. Jednom reči one su u svemu stalna desna ruka – do udaje. Koje takove srpske trgovačke kuće žele da prime ove Srpkinjice, neka nam se obrate…”

* Iz vojnog zapovjedništva obavještavaju da će se, kao i dosad, vojnicima omogućiti trotjedni dopust u vrijeme poljskih radova. Žetveni dopust vojnik mora zatražiti mjesec dana unaprijed, dok za ostale radove – košnju, pospremanje krme, vinogradarske poslove i drugo – rok za prijavu nije strogo određen. Dopust će se omogućiti svima vojnicima “koji su dobra ponašanja, dočim slabijoj i u naobrazbi zaostaloj momčadi, i proljetno pridošlim novacima, dopust se ne može podijeliti”.

Đorđe Ličina