Kult ličnosti
Zlatan Vehabović
Likovni umjetnik, autor je izložbe pod naslovom “Prokleta posada” koja je nedavno otvorena u zagrebačkoj Laubi, nakon čega seli u njujoršku Galeriju “Marc Straus”. Izložba je neobična, motivirana je škotskim pučkom pjesmom o kitolovcima, kolektivnim podsvjesnim i erosom ljubavi i samoće. O izložbi Vehabović kaže: “Inspiriraju me tri stvari u ovoj pjesmi: avanturizam, odnosno magnetizam surove prirode mora, zatim heterotropija, ideja autonomnog prostora/mjesta određenog vlastitim pravilima, izvan dosega i uređenja društva, te odnos razdvojenog para i ljubav.” Likovna kritika Vehabovića naziva vodećim slikarom svoje generacije, čiji radovi predstavljaju “misaono slikarstvo velikog erudita, koji intuitivno dotiče mnoge simbole naše podsvijesti”.
Jetmir Idrizi
Fotograf iz Prištine, jedan je od autora izložbe fotografija “Pomirenje na Kosovu” koja se u isto vrijeme održava u Berlinu, Bonnu i Prištini. Zajedno s Idrizijem, pet fotografa iz Mongolije, Mađarske, palestinskih područja, Malija i Njemačke provelo je tjedan dana na Kosovu i na svoj način interpretiralo temu pomirenja. Idrizi je fotografirao spomen-groblje palim borcima iz NOB-a u Prištini koje više ne odgovara duhu vremena, ali još je tu – ogromno, zapušteno, uočljivo. “Spomenik nas podsjeća na to da Albanci i Srbi imaju zajedničku povijest”, objašnjava kosovski fotograf, koji je fotografirao taj spomenik u crno-bijeloj tehnici i sliku razrezao na uske trake. Mnoge motive pronašao je i u sjevernoj Mitrovici, podijeljenom gradu u izvanrednom stanju, u kojem je blokirani most preko rijeke Ibar postao simbol sukoba između Srba i Albanaca.
Goran Vojnović
Pisac i pjesnik, autor je romana “Čefurji raus!” i redatelj istoimenog filma koji je u Sloveniji vidjelo više od 50 tisuća gledatelja i koji se s uspjehom prikazuje i u Zagrebu. Knjiga i film govore o ksenofobiji i rasizmu u slovenskom društvu, dotiču se Jugoslavije i njezina raspada, a o svemu tome Vojnović kaže: “U Sloveniji je bilo dosta negativnih kritika mog romana i čini mi se da su ta osporavanja bila pod utjecajem društvene situacije. Svaki spomen Jugoslavije desničari spremno demoniziraju, dok ljevičari putem jugonostalgije pokušavaju provocirati te iste desničare. Te su debate danas u Sloveniji prisutnije nego prije pet ili deset godina, tako da su i negativne reakcije na moj roman Jugoslavija, moja dežela bile puno jače otkada je u lipnju ove godine osvojio nagradu Kresnik za najbolji roman godine.”
Slobodan Skerlić
Filmski redatelj, autor je filma “Top je bio vreo” koji će 28. veljače u Beogradu otvoriti međunarodni filmski festival, FEST. Film govori o patnjama jednog dječaka za vrijeme neprekidnog granatiranja Sarajeva u ratu 1992. – 1995. i do sada je već izazvao mnoge otpore i kontroverze. O “Topu”, u kojemu između ostalih glume Slavko Štimac, Mugdin Avdagić i Anita Mančić, Skerlić kaže: “Moj film je potpuno politički nekorektan. On će iritirati hulje u Beogradu, Sarajevu i Banjaluci koje su zagovarale i započele rat. Vojne i paravojne formacije koje su se sukobile u Sarajevu izgledale su i djelovale kao južnoameričke bande u špageti-vesternima, a voljeli bi da ih na filmu slikaju kao Titove partizane u ratnom spektaklu Neretva. Novi kvazipatrioti i ratni profiteri osjetit će jak udarac u stomak gledajući ovaj film koji se rita i uznemirava.”
Ivana Pipal
Ilustratorica i animatorica, autorica je neobične knjige “Priča o teti Mandi”, koja u spoju književnosti i stripa govori o jednoj ljudskoj sudbini, o prohujalom vremenu i o bivšem sistemu čiji se mutni, pomalo romantizirani obrisi pomaljaju u pozadini. Knjiga koja je sačinjena od crteža, tekstova, kolaža i fotografija vraća u živi svijet autoričinu pokojnu tetu Mandu – ženu koja je punim plućima živjela jugoslavenski “socijalizam s ljudskim licem” i koja je svojim navikama prkosila patrijarhalnom idealu ponizne kućanice. Teta Manda se bavila švercerskim putovanjima u Trst, imala je veselo društvo na Hreliću, ljubomornog muža i društveni stan u Samoboru u kojem nikada nije bila jer je voljela putovati…