Još jedna Leighova godina

Kino Radić: najboljih deset filmova na repertoaru hrvatskih kina u 2011.

1. Još jedna godina (Another Year), Mike Leigh

Savršena četverodijelna realistička struktura izvanredne psihološke nijansiranosti likova i njihovih odnosa, u kojoj rasuta gubitnica više dodiruje srce nego (naizgled) optimalan bračni par. Najbolji film odavno kanoniziranog britanskog klasika Leigha.

2. Nader i Simin se rastaju (Jodaeiye Nader az Simin), Asghar Farhadi

Nevjerojatno precizna i životno iznimno uvjerljiva etička studija o dvije obitelji iz različitih klasa iranskog društva, čije presijecanje pokazuje male ali duboke, uznemirujuće ljudske slabosti. Farhadi nasljeđuje Abbasa Kiarostamija na tronu najustrajnije suvremene nacionalne kinematografije.

3. Melankolija (Melancholia), Lars von Trier

Još jedan Trierov superioran spoj ultrarealizma i hiperstilizacije, u priči o dvije sestre oprečnih no komplementarnih karaktera koje se suočavaju sa smakom svijeta.

4. Boksač (The Fighter), David O. Russell

Russella dugo nije bilo, a onda se vratio najboljim filmom dosadašnjeg opusa. Briljantno režirana stvarna storija o boksačkoj braći i emotivno zahtjevnom balansiranju pojedinca između polazne obitelji i potencijalne životne družice.

5. Koža u kojoj živim (La piel que habito), Pedro Almodóvar

Oda neslomljivosti individualnog duha u najtraumatičnijim okolnostima, ali i glavnoj glumici Eleni Anayi čije tijelo Almodóvar miluje kamerom kao najprofinjeniji erotofil. Sadržajno vrlo intrigantno, stilski besprijekorno djelo.

6. Crni labud (Black Swan), Darren Aronofsky

Životna uloga Natalie Portman u naturalističkom Aronofskyjevom pristupu par excellence artificijelnoj formi baleta, pristupu međutim garniranom dojmljivim stilizacijama i prohororskim inklinacijama.

7. Vrisak 4 (Scream 4), Wes Craven

Sjajno ponovno otvaranje antologijske postmodernističke horor trilogije “Vrisak”; 11 godina nakon njezina okončanja Craven i scenarist Williamson iznova s oduševljavajućom lakoćom spajaju užas, humor i metatekstualnost.

8. Drvo života (The Three of Life), Terence Malick

Spoj dojmljivih krhotina intimističkog poetskog realizma i pretenciozne kozmološko-eshatološke monolitnosti rezultirao je ne samo poetički nego i kvalitativno podvojenim ostvarenjem. Malick je propustio priliku za film života.

9. U zaklon (Take Shelter), Jeff Nichols

Impresivne tri četvrtine filma o radniku čija psihička nestabilnost potkopava njegovu obitelj, u završnici se pretvaraju prvo u spielbergovsko-shyamalanovsku moralku, a potom u nategnutu relativizaciju koja otvara prostor protagonistovu vizionarstvu. Ipak, nesumnjivo vrijedno djelo.

10. Vožnja (Drive), Nicolac Winding Refn

Prvi američki rad danskog majstora naturalističke krimi-drame izrazito je stilizirano ostvarenje dirljivih poetskih nastojanja, čija fascinantnost u završnici biva snižena trivijalnom violentnošću i prilično proizvoljnim svršetkom. Svejedno, bitan film.

Najbolji eksjugoslavenski filmovi u kinima

1. Josef, Stanislav Tomić

Ponešto kontroverzna priča o Titu ispričana zgodnim štafetnim načinom uz impresivan dizajn i zanimljiv redateljski epskopjesnički koncept.

2. Neprijatelj, Dejan Zečević

Kolebljiv, ali ipak skloniji vidjeti uzrok rata u BiH u mistici “šejtana” nego u realnosti ideo-političke prizemnosti, film imponira režijom izvanrednog ritma, kamere i fotografije .