Promjena vlasti na lokalnom nivou
Kad su izbori u Vojvodini završeni, činilo se da će sve biti kao što je bilo i u prethodnom mandatu. Demokratska stranka (DS) dobila je većinu u najvećem broju lokalnih samouprava. Na izborima za Skupštinu AP Vojvodina, demokrati su sami ostvarili apsolutnu većinu i sa Ligom socijaldemokrata Vojvodine (LSV) Nenada Čanka i Savezom vojvođanskih Mađara (SVM) Ištvana Pastora imali tri četvrtine mandata. No, dolazi događaj koji je sve promijenio. Nakon što je Boris Tadić izgubio u drugom krugu predsjedničkih izbora, nepovoljne vijesti počele su prestizati jedna drugu.
Autonomija na papiru
Najprije je Ustavni sud Srbije objavio odluku u kojoj se označavaju kao neustavni veći broj odredbi vojvođanskog Statuta. Potom je postignut sporazum između Srpske napredne stranke, Socijalističke partije Srbije i Ujedinjenih regiona Srbije o koaliciji i parlamentarnoj većini na centralnom nivou, a potom i zahtjevi da se i lokalne vlasti, svuda tamo gdje je to moguće, formiraju po principu na kojem je sastavljena državna vlast. To je značilo da treba raskidati već formirane lokalne koalicije i praviti nove.
Dogodilo se da je DS izgubio već osvojenu vlast u Baču, Pančevu, Zrenjaninu i nekim drugim mjestima, a ona je postala ranjiva i tamo gdje se činilo da za to nema teorijske šanse, poput Novog Sada, Subotice i Inđije. Proradila je čuvena “buvlja politička pijaca” i ono što se činilo nemogućim odjednom je postalo veoma vjerovatno.
Upravo teče proces detronizacije demokrata u Novom Sadu. Njihovi tradicionalni partneri, troje odbornika iz Srpskog pokreta obnove, okrenuli su im leđa. Čak je i LSV zatražio od gradonačelnika Igora Pavličića (DS) da podnese ostavku jer je ostao bez većine u lokalnom parlamentu.
Sva ova događanja najavljuju veoma burno i politički nestabilno političko vrijeme u Vojvodini. Kad se tome doda ogromna šteta koju je donijela suša, a procijenjena je na više od milijardu evra, stvari izgledaju prilično sumorno.
Odluka Ustavnog suda o neustavnosti pojedinih odredbi vojvođanskog Statuta, među kojima je i ona da Vojvodina ne može imati kancelariju u Briselu, a u isto vrijeme to mogu, recimo, Kragujevac ili Niš, djeluje obeshrabrujuće u odnosu na dobre namjere prema Vojvodini i njenoj autonomiji od strane nekih danas dominantnih političkih snaga u Srbiji.
Relaksirajuća vijest
Glavni politički akteri u Vojvodini izgledaju zbunjeno. Demokratska stranka, odnosno njen vojvođanski lider i predsjednik vojvođanske Vlade Bojan Pajtić, zauzet je zbivanjima u stranci i borbom oko liderske pozicije. Čankovi ligaši djeluju prilično rastrzano i nije jasno kakva je njihova strategija oko suprotstavljanja vidljivim tendencijama ukidanja i ono malo autonomije koju Vojvodina ima. Oko toga se ne mogu dogovoriti ni sa SVM-om, jer im je Pastor poručio da ne računaju na internacionalizaciju vojvođanskog pitanja.
Kad se ukalkulišu velika ekonomska kriza i obilje problema koje Srbija ima u skoro svim oblastima života, a nova Vlada ne pokazuje naročitu inventivnost u njihovom rješavanju, moglo bi se lako dogoditi, što trenutnim akterima ne bi bilo politički strano, da počnu odbranu od “autonomaša”. To bi bio jako loš i krajnje neproduktivan scenario, koji bi donio mnogo problema. Čini se da to vide i neke stranke u Vladi, pa je ministarka Suzana Grubješić, zadužena za evropske integracije, obznanila da Vlada neće zatvarati vojvođansku kancelariju. To ne rješava ništa posebno, ali djeluje relaksirajuće.