Ima li u cestoredarstvenim normama mesta za ćirilicu?
Zajedničko veće opština iz Vukovara pokrenulo je inicijativu da se u sedam opština na istoku Hrvatske u kojima živi pretežno srpsko stanovništvo postave dvojezične table na ulasku i izlasku iz naseljenih mesta, objavljeno je na internetskoj stranici te institucije. To nam je potvrdio i predsednik ZVO-a Dragan Crnogorac naglasivši da je reč o pravu zasnovanom na Ustavnom zakonu o pravima nacionalnih manjina i Zakonu o upotrebi jezika i pisma nacionalnih manjina prema kojima pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo isticanja znakova sa dvojezičnim natpisima mesta u kojima čine najmanje jednu trećinu stanovnika.
Radi se o opštinama na području Vukovarsko-sremske i Osječko-baranjske županije: Borovu, Erdutu, Jagodnjaku, Markušici, Negoslavcima, Šodolovcima i Trpinji i njima pripadajućim naseljima. U nekima od njih Srbi čine i preko 90 odsto stanovništva.
– Zapravo smo ponovili zahteve koje su naše opštine podnosile ranije u više navrata, a koji su redom odbijani uz nama neprihvatljiva obrazloženja – kazao je Crnogorac, dodajući da pripadnici drugih nacionalnih zajednica kao što su Italijani, Mađari i Česi već duži niz godina koriste pravo koje se Srbima uskraćuje. Zahtev za latinično-ćiriličnim tablama Zajedničko veće opština uputilo je Ministarstvu mora, prometa i infrastrukture, a zatraženo je i mišljenje Ministarstva uprave.
– Očekujemo da Hrvatska počne primenjivati zakone koje je sama donela – kazao je Crnogorac ističući da se ne radi ni o kakvom politiziranju, već o jasnom zahtevu koji je u skladu sa zakonom.
Lokalne vlasti u opštinama sa srpskom većinom uspele su jedino postaviti dvojezične table sa nazivima ulica, budući da je to u njihovoj nadležnosti, dok se za one s imenima naselja već deset godina pokušavaju izboriti. “Novosti” su još prošle godine pisale o tome kako je Opština Borovo vodila dugogodišnju prepisku s Hrvatskim cestama koje su zahteve za dvojezičnim tzv. mestopisnim tablama u početku ignorisale, a zatim uporno odbacivale uz obrazloženje da znakovi moraju biti izrađeni i postavljeni prema hrvatskim normama, a da “u hrvatskim normama nema ćiriličnog pisma”.
U članku 10. Zakona o upotrebi jezika i pisma nacionalnih manjina piše: “U općinama i gradovima u kojima je u ravnopravnoj uporabi jezik i pismo nacionalne manjine, dvojezično ili višejezično, istom veličinom slova, ispisuju se: 1. pisani prometni znakovi i druge pisane oznake u prometu, 2. nazivi ulica i trgova, 3. nazivi mjesta i geografskih lokaliteta.”