Manjine nemaju zastupnika u mađarskom parlamentu

Kako je riješeno informiranje manjina u Mađarskoj?

– Svih trinaest zakonom priznatih nacionalnih manjina u Mađarskoj ima pravo na informisanje na svom materinjem jeziku. Druga je stvar što se to ne sprovodi u punoj meri kada su u pitanju emisije na jezicima nacionalnih manjina na Mađarskoj televiziji, kao javnom servisu.

Ali krenimo redom. Najpotpuniju sliku informisanja dobivamo preko manjinske štampe. Svaka nacionalna manjina, među njima i srpska, raspolaže sa jednim nedeljnikom. Tu svoju zakonsku obavezu država obezbeđuje preko javne fondacije “Za manjine”, u čijem se budžetu nalaze sredstva namenjena za izdavanje novina. Odlukom saveta u kom se nalaze i predstavnici nacionalnih manjina, raspoloživa sredstva dele se po ustanovljenim normativima i koeficijentima, pošto se tiraža ravna prema broju pripadnika pojedine nacionalne manjine. Srpske nedeljne novine 90 odsto svog godišnjeg budžeta stiču preko tog kanala.

Radijske emisije na jezicima nacionalnih manjina emituju se od 2007. na istoj frekvenciji u vlasništvu Mađarskog radija. Hrvati, Nemci, Srbi, Slovaci i Rumuni imaju dvosatne magazinske emisije koje se emituju svakoga dana, jedna iza druge u nizu. Magazin na srpskom jeziku na programu je od 14 do 16 časova. Program je namenjen slušaocima cele Mađarske, a može se čuti i u Slavoniji, Baranji i Vojvodini. Nedavno smo čak imali jedan poziv od našeg slušaoca iz Koprivnice. Romska manjina takođe ima svakodnevnu emisiju u trajanju od 60 minuta, dok se ostale manjine javljaju na svom materinjem jeziku sa pola sata nedeljno.

Najteža je situacija na televiziji. Taj javni servis najveća je medijska žrtva restrikcija preduzetih u Mađarskoj nakon svetske krize. Ekipa “Srpskog ekrana” retko kada može da si priušti da krene na važnije događaje van Budimpešte. Zato se, od početka ove godine, u 25-minutnom magazinu, pored malog broja aktuelnih priloga, nalaze reprize iz ranijih emisija.

Hrvati, Nemci, Srbi, Slovaci i Rumuni i na televiziji imaju svoje emisije, dok se preostale manjine mogu oglasiti u zajedničkom magazinu u trajanju od 50 minuta.

Ovisimo o javnoj televiziji 

Da li se nešto mijenja u statusu srpske redakcije na radiju u Pečuju?

– Redakcija programa na srpskom jeziku i dalje broji četiri stalna člana i dva dopisnika. Status redakcije je i dalje nepromenjen, nalazi se sa ostalim manjinskim redakcijama u sklopu takozvane Direkcije za regionalne i manjinske emisije, kao samostalne jedinice Mađarskog radija. Kakav će status redakcija imati od 1. avgusta, ostaje da se vidi. Sa čela javnog servisa, zbog isteka mandata, odlazi dosadašnji predsednik, povlačeći sa sobom celokupno rukovodstvo ustanove. Uzimajući u obzir i to da je nakon parlamentarnih izbora došlo do promene vlade, koja u mađarskom parlamentu ima dvotrećinsku većinu, zaista se ne zna kakva će biti sudbina Mađarskog radija. Isto važi i za Mađarsku televiziju, odnosno za još jedan javni servis, Dunavsku televiziju, satelitski program za Mađare van matične zemlje.

Odskora je u Mađarskoj na vlasti desnica. Da li se Srbi kao manjina susreću s pojavama mađarskog nacionalizma, pogotovo u aspiracijama pojedinaca na Vojvodinu i dijelove Rumunjske?

– Sa određenom dozom mađarskog nacionalizma, ne samo nakon promene vlasti već i u ranijem periodu, sretala se i srpska, a pogotovo rumunska i slovačka nacionalna manjina u Mađarskoj. Sve je to zavisi od aktuelnog kursa vanjske politike Mađarske i manjinske politike njenih suseda. Srbi u Mađarskoj, nakon prihvatanja Zakona o formiranju saveta nacionalnih manjina u Narodnoj skupštini Srbije, mogu biti mirni. Tom odlukom Skupštine Srbije mađarskom korpusu u Vojvodini garantovana su prava koja trenutno zadovoljavaju očekivanja mađarske političke elite.

Status srpske zajednice u Mađarskoj pre svega zavisi od političke volje mađarskih državnika. Dovoljno je istaći da ni posle 20 godina od prvih demokratskih izbora ni jedna nacionalna manjina u Mađarskoj nema svog zastupnika u parlamentu, dakle, već se pune dve decenije krši ustavno pravo nacionalnih manjina. Međutim, primetno je približavanje Mađarske i Srbije. Razume se, Srbija čini sve što je moguće da udovolji zahtevima Mađarske, buduće predsedavajuće države Evropske unije!

Nastavak manjinske samouprave

Kakvo je stanje u srpskoj samoupravi i jesu li nedavni izbori nešto promijenili?

– Mada mnogi skeptici smatraju da će uskoro doći kraj manjinskom samoupravnom sistemu u Mađarskoj, oni optimistički nastrojeni procenjuju da prvi potezi nove vlade ne ukazuju na ukidanje sistema. Štaviše, predstavnici vlasti otvaraju novu stranicu dosjea “parlamentarnog zastupništva” o čemu će pregovori početi već pre lokalnih izbora koji treba da se sprovedu tokom jeseni. Predstavnici vlasti su i inicijatori početka razgovora sa manjincima o modifikaciji Zakona o nacionalnim manjinama, o sistemu finansiranja manjinskih ustanova, o finansiranju manjinske štampe i drugim pitanjima vezanim uz manjine.

Srpska zajednica u Mađarskoj je u proteklom periodu, trošeći svoja sredstva i uz pomoć državnih organa, formirala Srpski kulturni centar u Budimpešti gde je stecište Srpskog pozorišta u Mađarskoj, kancelarija Srpskih nedeljnih novina i radni prostor Kulturnog i dokumentacionog centra Srba u Mađarskoj.

Srpske samouprave se pripremaju za nove izbore: lokalni i manjinski izbori treba da se održe u oktobru mesecu, a registracijom birača, koja traje do 15. jula, već je počela izborna procedura. Srbi raspolažu sa 40 mesnih manjinskih samouprava, pa se očekuje da će nakon jesenjih izbora taj broj samouprava opstati.

Kakva je suradnja s maticom, ali i srpskim zajednicama u okolnim zemljama?

– Saradnja sa Srbijom je u poslednjih nekoliko godina postala mnogo intenzivnija i plodnija, zahvaljujući pre svega boljem razumevanju srpskih državnih organa prema Srbima u Mađarskoj. Verovatno je to slučaj i sa našim sunarodnicima u zemljama u okruženju, barem se takav utisak stiče prilikom kontaktiranja Srba u Rumuniji i Hrvatskoj. Matica sa sve većim intenzivitetom i “čistijim” sluhom pristupa rešavanju gorućih problema srpske zajednice u Mađarskoj. To se prvenstveno odražava na polju kulture i obrazovanja. Konačno je proradila i srpsko-mađarska mešovita međuvladina komisija koja je formulisala zahteve i zadatke u pomenutim oblastima. Drugo je pitanje kakvi su finansijski uslovi za izvršavanje tih obaveza.

Što se prekogranične saradnje tiče, a nju pospešuju fondovi Evropske unije, treba istaći plodonosnu saradnju i zajednički projekat sela Deska u Mađarskoj i Novog Kneževca u Srbiji. Srbi u Desci će sa 250.000 evra adaptirati zgradu srpskog kulturno-obrazovnog i verskog centra, a na mestu bivšeg srpskog groblja načiniti memorijalni park. Slični projekti su mogući i za druga, srpskim življem nastanjena mesta.

Koliku je korist imala srpska zajednica od proglašenja Pečuja prijestolnicom evropske kulture zajedno s Esenom i Istanbulom?

– Tu je svakako bilo više rezultata. Smještanje kampa “Vuk Karadžić” ove godine u Pečuj jedan je od projekata koji je predložila srpska državna samouprava. Drugi projekat je organizacija koncerta Gorana Bregovića krajem jula, za što smo dobili deo sredstava. Značajno je što su naši predlozi imali odjeka kod nadležnih gradskih vlasti. Srba u Mađarskoj je relativno malo: po službenom popisu iz 2001. ima nas 3.868, iako se stvarna brojka, kada se uračunaju i svi koji tu borave sa stalnom dozvolom boravka, kreće oko 10.000. Srba u Pečuju ima tek oko 200, što je vrlo malo ako se uzme u obzir da grad ima preko 160.000 stanovnika. Ali zbog našeg vekovnog prisustva, istorijskog i kulturnog nasleđa, u mađarskom delu Baranje nismo nepoznati ni neprimetni.