Sajt noćas mora pasti
Srpski hakeri ove su godine prilično neraspoloženi prema državnim institucijama: gotovo da nema sajta nekog državnog organa Republike Srbije a da ga nisu hakovali. Kad završe posao, ostave ironičnu poruku, poput one kad su hakovali sajt Ministarstva za životnu sredinu: “Sajt koji ste platili 25.000 evra je retardiran. Pozdrav našoj Vladi.”
Oko toga sajta se prethodno podigla velika prašina u javnosti, jer je njegova izrada zaista plaćena nevjerovatnih 25.000 evra, a ministar Oliver Dulić objašnjavao je srpskoj javnosti kako se radi o “specijalnom sajtu koji ne može biti jeftiniji”. Najsmješnije od svega je da sajt Dulićevog ministarstva nije bio ni hakovan u pravom smislu tog pojma, već je firma koja ga je radila kao korisničko ime upotrebljavala pojam “admin”, a za lozinku niz 12345. Korisnici su sami stavljali na njega vijesti, u kojima su ismijavali to ministarstvo.
No, napad na sajt Odjeljenja za borbu protiv visokotehnološkog kriminala Višeg javnog tužilaštva, izveden 13. aprila, velika je drskost i potezanje bika za rogove. Tokom čitave noći hakeri su se sprdali ispisujući različite poruke, poput “Ako neko planira da ovako pravi Vladine sajtove, neće dogurati daleko ni on ni Vlada, a ni ova naša država.” Sajt je vraćen u funkciju ujutru, a tužilac Branko Stamenković medijima je kazao da Tužilaštvo neće olako preći preko napada na njihov sajt i da je to računarska sabotaža.
Bez obzira na očiglednu drskost hakera i štetu koju prave, oni su, koliko god to bilo podrugljivo, upozorili državne organe na jako slabu informatičku zaštitu. Narugali su se, na kraju i “sajber-tužilaštvu”, računajući da će neko konačno za ozbiljno uzeti njihova upozorenja. Mora se postaviti pitanje zašto Tužilaštvo za visokotehnološki kriminal nije imalo bolju zaštitu svoga sajta. Istina, u njihovom poslu je najvažnije da uspješno pronalaze one koji se bave internetskim prevarama, platnim karticama, dječjom pornografijom i sličnim krivičnim djelima, ali ovo što se dogodilo slabi im vjerodostojnost, tim prije što hakovanje njihova sajta nije iziskivalo nikakvo informatičko znanje. User i password su bili vrlo lukavo smišljeni – “admin/admin”. Ko bi se toga sjetio!
Sajt jednog odjeljenja Tužilaštva sa tako zvučnim imenom ne bi smio padati tako lako. A pao je šaptom.